Günümüzde aşk üzerine yeni hiçbir şey söylemeden sayısız aşk kitabı yayınlanıyor. Öyle çok tarih romanı çıkıyor ki, hepsi birbirinin tekrarı. O kadar kitap adeta bir şablona bakılarak yazılıyor ve tüm bu kitap dağı arasında bugüne ayna tutan bir tane bile yok. Çünkü yazarların kopya çekmeden yazabilecekleri bir hayal güçleri yok.
Profesör Onur Bilge Kula’nın 24 Kasım 2012 tarihli Cumhuriyet gazetesi kitap ekinde, Orhan Pamuk’un Saf ve Düşünceli Romancı adlı kitabı üzerine yayınlanan makalesi modern yazarımızın romancılığını Schiller’in aynı adlı eseri üzerine kurduğunu bize anlatmaktadır.
Benim kendimi son kitabım ‘Tehlikeli Düşünceler’ vesilesiyle Türk edebiyatının en büyük yazarı ilan etmem ne kadar tuhafsa, bu iddiaya sessiz kalınması bundan da tuhaf bir şeydir. Başka bir ülkede bu çeşit bir iddiayla ortaya çıkan kimse alay konusu olur. Oysa ne gariptir ki, ben alay konusu bile olmadım. Acaba bir meczup lafını da mı hak…
Schiller’in tarif ettiği ve çocuksu niteliğinin olduğunu söylediği saf, düşünceli edebiyat, aslında aydınlanma edebiyatıdır. Bu yüzden edebiyatta saflık aranacaksa, bu Orhan Pamuk’un temsilcisi olduğu içi karanlık post modern edebiyatı olamaz. Çünkü saflık, aydınlanma ve çocuksuluk arasında bir ilişki söz konusudur. Şöyle ki: Çocuğun içi saf olduğundan aydınlıktır; o halde aydınlanmış insan ilk çocukluk haline geri…